Tuesday, August 11, 2009

ကြ်န္ေတာ္ ႏွင့္ ခုတေလာမ်ား


ေတြးမိေနတာက
ေတြးတာေတြ မ်ားလြန္းလြန္းလို ့ဘာေျပာရမွန္းမသိတာ အမွန္ပဲ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေရးလက္စ ဝတၱဳ တစ္ပုဒ္ အေၾကာင္းပါ ……

ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ျပန္ဆင္ျခင္မိတာက
ၾကဳိးစားမွဳမွာ အခုံမင္ေသးဘူး ေမ်ာေနတုန္းပဲ …..
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခုိင္ၾကည္ျပတ္သားမွဳ မရွိဘူး ေတြေဝတယ္။ ……….. ခ်စ္ရမွာေၾကာက္တယ္ :D

က်န္းမာေရး
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စာဖတ္ဖုိ ့မ်က္လုံးတစ္စုံေလာက္ ငွားခ်င္တယ္ အျမင္ေတြေဝဝါးျပီး အေတြးေတြက ေထြျပားေနလုိ ပါ။ က်န္တာေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေဘာဇန သပၸာယ ေတြမွ်တလြန္းလုိ ့စားလုိက္တာလဲ ေျပာေတာင္ မေျပာ ခ်င္ ပါဘူး (ရွက္လုိ ့)။ ဟုိတစ္ေန ့က သူငယ္ခ်င္းလုပ္တဲ့ေကာင္ ပုစြန္ကုိ အခြံမခြာပဲ ေခါင္းေတြ အျမီးေတြ ပဥၥ ငါးပါးအကုန္လုံး ခ်က္လုိက္တာ ေကာင္းလုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း ….. ဂဏန္းဟင္းစားခ်င္ေနတာနဲ ့… မ်က္လုံးေလး အသာမွိတ္ ဂဏန္း ေကာင္ၾကီး မ်က္လုံးထဲျမင္ နားထဲက ၾကြပ္ကနဲ ့အသံၾကားရင္ ဂဏန္းဝမ္းဘက္က အသား ေတြစားရတယ္ စားရ တယ္ ဆုိျပီး မွတ္မွတ္စားလုိက္တာ ထမင္းအုိးထဲ မီေခ်ာင္းေပၚလုိ ့မနည္း ထြက္ေျပးခဲ့ရ ေသးတယ္။

ဖတ္ျဖစ္တဲ ့စာအုပ္ေတြက
ပါေမကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ ့“သမုိင္းနဲ ့စကားေျပာျခင္း”ပါ။ ဆရာၾကီးရဲ ့ေလသံေတြ သေဘာက်လြန္းလုိ ့ အတု ယူ ေနတာ….. ပညာရွိမ်ား စကားအရာမွာ အင္မတန္ သန္မာလွတယ္။ ဖ်တ္လတ္တယ္။ ထိမိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာကုိ အရသာခံဖတ္ေနတာ။ ေနာက္ ဘေလာ့ေတြလုိက္ေမႊတယ္။ လည္တယ္ ပတ္ တယ္ စာေတြ အတုယူတယ္ မွတ္သားတယ္။ အားက်စရာေတြ ခ်ည္းပဲ။ အိမ္ျပန္လာရင္ တနင့္တပုိးနဲ ့။ တစ္ ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆုိသလုိ သူ ့ဟန္ သူ ့မာန္နဲ ့ ေရးေနလုိက္ၾကတာ အားရစရာ ေကာင္း လုိက္တာဗ်ာ …… အဲ အထူးအားျဖင့္ေပါ့ ကြ်န္ေတာ္ မေျပာပဲ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္တာက ေတာ့ အစ္မ မယ္ကုိး ပါ ……. ကြ်န္ ေတာ္ သူ ့စာေတြကုိ ဖတ္ရတာ ျငိမ္သက္ျပီး လြင့္ေမ်ာေနသလုိ ခံစားရတယ္။ ကဗ်ာဥာဏ္ အာ ေဘာ္ ကေလာ္ တုိင္းကလည္း ထြက္ အေတြးေလးေတြကလည္း ေကာင္း ဘယ္လုိေျပာရမလဲ ကြ်န္ေတာ္ မခ်ီး က်ဴးဝံ့ဘူး …. ကြ်န္ေတာ္ ့ေၾကာင့္ အစ္မ မယ္ကုိးရဲ ့စာေတြ ေပါ့သြားမွာစုိးတယ္ ………

ေရာက္ျဖစ္ေနတာက
ဟဟ ….. ကြန္ပ်ဴတာသာ ေကာင္မေလးဆုိ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ ညားတာၾကာေပါ့ …… တစ္ေန ့တစ္ေန ့သူ ့မ်က္ႏွာ ေလးၾကည့္ၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနရတာ …….. :D မၾကီး ဝါဆီကုိေတာ့ ေန ့တုိင္းေရာက္ပါတယ္ သာဓုေခၚျပီး ပဲျပန္ျပန္လာရတာ …… (ဘာမွလည္း မေကြ်းဘူး …… :P)

ေရးျဖစ္ေနတာက
ခု ကြ်န္ေတာ္ ဘာသာျပန္ျပီးလက္ေဆာ့ထားတာ တစ္ခုကုိ အေခ်ာသတ္ရင္းနဲ ့ “အေမ့သားမ်ားသိေစေသာ္” ဆုိ တဲ ့ ႏွစ္ပုိင္းသုံးပုိင္းေလာက္ရ
ွိမယ့္ ဝတၳဳတုိေလး တစ္ပုဒ္ေရးေနပါတယ္ ……

နားေထာင္ျဖစ္တာက
ေျပာရတာလည္း မေကာင္းပါဘူး။ ကေလာင္နာမည္ ယူထားတာက ရန္ကုန္သား၊ တကယ္ေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ က ရန္ကုန္မွာေနတဲ ့ေတာသားဗ် (တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းခ်င္းေျပာခံရလုိ ့ပါ) …… ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာသံေတြ ကုိ ၾကဳိက္တယ္ ျမန္မာဂီတကုိ နားမွာ ယဥ္ တယ္။ ေမာ့ဆာ့ရထ္ တုိ ့ခ်ာရီေကာ့္ဖစကီးတုိ ့လက္သံဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း ျမန္မာဆုိင္းဝုိင္းက ပတ္မ သံၾကားလုိက္ရင္ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းဖ်န္းထ ေက်ာတစ္ခုလုံး ဖ်င္းက နဲ ဖ်င္းကနဲ ့ျဖစ္ျပီး ရင္ထဲ မွာေတာင္ ပတ္မ သံနဲ ့အညီလုိက္လုိက္ခုန္ ေနရတာ ……. သူတုိ ့ဖာသာ သူတုိ ့ ငန္း တုိ ့ ေပ်ာ္ရာေရကန္သာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငန္းတုိ ့ မေပ်ာ္ တဲ ့ေရကန္သာပဲျဖစ္ျဖစ္ နားထဲမဝင္ဘူး ခဏေနေပ်ာက္သြား တယ္ …… ေနာက္ ဂီတနဲ ့ပတ္သက္ လုိ ့ ကြ်န္ေတာ္က open-minded မျဖစ္ေပမယ့္ ေရာ့ခ္ သီခ်င္းေတြ ေပါပ့္ သီခ်င္း ေတြကုိလည္း နားေထာင္ျဖစ္ ပါ တယ္။ ေယဘုယ်ေတာ့ သိပ္မဆူညံဘူး၊ သီခ်င္းဆုိတာလား စကား ေျပာတာလား မသဲကြဲတဲ ့သီခ်င္းေတြ မျဖစ္ဘူး ၊ဆုိရင္ နားေထာင္ပါတယ္ ……….

ရြတ္ေနမိတာက
အခ်စ္ …. အခ်စ္….. ခ်စ္တုိင္း ခ်စ္၍…..
ခ်စ္ေလ ခ်စ္ေလ……. ခ်စ္မေျပ တည္း
ဆားငန္ ေရေနာက္ …….. ငတ္တုိင္း ေသာက္က
ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ……..ငတ္မေျပသုိ ့
ေပမအရာ တဏွာဖြဲ ့ယစ္……. ထုိအခ်စ္လည္း
အျပစ္မျမင္ မဆင္ျခင္ဘဲ…….
ခ်စ္လွ်င္ ေပ်ာ္ႏိုး ……….ခ်စ္စ ပ်ဳိးသည္
ခ်စ္ရုိး ခ်စ္စဥ္ ခ်စ္လမ္းတည္း ………..( http://ko-thitsar.blogspot.com/)
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ custom message မွာေတြ ့ကတည္းက သေဘာက်ေနတာ မဂၤလာရွိေသာ ေယာက်္ား အဆုံးသတ္ခါနီး ေခါင္းထဲေပၚလာတာနဲ ့ အြန္လုိင္းမွာ လုိက္ရွာရင္း အထက္ပါ ဘေလာ့ ကုိေတြ ့ ပါတယ္ ……. ခြင့္ေတာင္းျပီးယူသုံးထားတာပါ …. အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ရဲ ့ကုိယ္ေရး အတၳဳပၸတိမွာေတာ့ ေရွး စာဆုိတစ္ဦး ေရးစပ္သီကုံးထားတာျဖစ္သည္ဟု မိန္ ့ထားတယ္လုိ ့ သူငယ္ခ်င္းကေျပာပါတယ္ ( ကြ်န္ေတာ္ မသိပါ :D ) ။ ဒီကဗ်ာေလး ရြတ္ရြတ္ျပီး အခ်စ္မွဳိင္းေတြမိ ခ်စ္လွုိင္းေတြထိျပီး အခ်စ္ကုိ ေတာင့္တမိလုိ ့ လြမ္းတ သသ ရွိေနပါေၾကာင္း …..:D (ခ်စ္ရမွာ ေၾကာက္တာက တစ္ပုိင္းေပါ့ ….. ဟဟ)

ျဖစ္ခ်င္ေနတာက
ကုိယ့္ခႏၶာကုိယ္ထဲက Gene တစ္ခုခု Mutate ျဖစ္ျပီး Jumper ျဖစ္ခ်င္ေနပါတယ္ …….

စားျဖစ္ေနတာက
ထမင္းပါပဲ က်န္တာ ဝယ္မစားႏိုင္လုိ ့ …… :D

သနားေနမိတာက
ကုိယ့္ဘဝ ကုိယ္မပုိင္တဲ ့သူေတြ …….

လြမ္းေနမိတာက
ျမန္မာျပည္

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
ဆယ္ႏွစ္တာ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရဲ ့ေမြးေန ့

ခါးသက္ေနမိတာက
ဘဝ ( ဘဝဟာ လူတိုင္းအတြက္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ခါးသက္ေနမွာပဲေလ …..)

တမ္းတေနမိတာက
အေမ့အိမ္က ငပိရည္ ဂ်ီက်တတ္တဲ ့ေကာင္မေလး ….. :D …..လက္ဖက္ရည္ က်ရည္ေပါ့ ခ်ဳိ ့စိမ့္ ။ဟာသေတြ ေျပာျပီး ရယ္ေစတတ္တဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ နိမ့္ပါးခ်ိန္မွာ အားေပးတတ္တဲ ့အျပဳံးေတြ …..

ၾကိတ္ျပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
အျမဲတေစ ၾကဳိးစားအားသစ္ေန သူေတြ …….

ၾကိတ္ျပီး အထင္ေသးေနမိတာက
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေပါ့ ဗ်ာ ……….

ဆႏၵမရွိတဲ ့ေနရာ
ျမန္မာျပည္ျပင္ပ ဘယ္ေနရာမွ ဆႏၵမရွိ မသြားလုိ မေနလုိ ….

ဆႏၵရွိတဲ ့ေနတဲ ့ကိစၥ
ကုိယ့္ အသက္ေမြးမွဳအလုပ္ကုိ ခဏေလး ရပ္ထားျပီး စာေတြ မရပ္မနားေရးခ်င္ေနတာပဲဗ်ာ ………

မုန္းတီးေနမိတာက
ေသေလာက္ေအာင္ မုန္းတာဆုိလုိ ့မရွိပါဘူး ….

ခ်စ္ေနတာက
ခ်စ္ေနတာက ကြ်န္ေတာ့္မိသားစုေပါ့ ဟုိ….. ေကာင္မေလးလည္း ပါတယ္ ….. ဟဟ ….:D

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
အသစ္ျပန္စရမွာကုိပါ ………

စြဲလန္းေနမိတာက
စာေရးခ်င္ေနတာပဲ ……… ရပ္လုိ ့မရဘူး (တက္ဂ္ပုိ ့စ္ ကခြ်င္းခ်က္ …. :D ….ဟဟ )

ေတာင္းေနမိတဲ ့ဆု
အေမနဲ ့အေဖ အသက္ ရွည္ပါေစ ………….

ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
အသံထြက္ရမွာေတာင္ ပ်င္းတာ ေအာ္ဖုိ ့ေတာ့ ေဝးပါတယ္ ဗ်ာ ………..

ဝန္ခံခ်င္တာက
ကိုယ္ပုိင္ဖန္တီး ႏိုင္တဲ ့စြမ္းအားေတြ မရွိေသးလို ့ စုေဆာင္းျခင္း အတုယူျခင္းျဖင့္ စာေရးလွ်က္ ရွိပါေၾကာင္း….. “အဆီတုံးေဒဝီ ”ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ ့စကားမဟုတ္ပါဘူး …… ဆရာမၾကီး မစႏၵာရဲ ့ “အဖုိးၾကီး ႏွစ္ေယာက္ ရွိ သည္” ဟူေသာ ဝတၱဳတုိထဲမွေန ၾကဳိက္လြန္းလြန္းလုိ ့သုံးမိတာပါ ……… အထူးအားျဖင့္ ကုိတလႏြန္ကုိ ဝန္ခံပါရေစ ………….
ညီေဇာ္ေရ ဘေလာ ့ေလာက အၾကဳိအျဖစ္ မမဝါ ဆီမွ ဆုနဲ ့ဆူးအျပီး ညီရဲ ့ ခုတေလာ ကို အေၾကြးဆပ္ပါ တယ္ ….. ညီ့ကုိ မေျပာပဲ “ေဇာ္” ဆုိတဲ ့နာမည္ကုိ ယူသုံးတဲ ့အတြက္ ဒီခုတေလာပုိ ့စ္နဲ ့ ပဲ ေက်နပ္ပါလုိ ့ အႏူး ညြတ္ေတာင္း ပန္ပါေၾကာင္း ……. :D
ေက်းဇူးတင္လွ်က္ ….

**********

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ “ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း” ဘေလာ့ေလးကုိ လာလည္တဲ ့အတြက္ အရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့မတတ္ တတတ္နဲ ့ေရးထားတဲ ့စာေလးေတြကုိ ေဝဖန္ေပး သြားရင္ေတာ့....အတုိင္းထက္လြန္ပါပဲဗ်ာ....ေျပာမျပႏိုင္ေအာင္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....
(ရန္ကုန္သား)

9 comments:

WWKM said...

လာဖတ္သြားျပီဗ်ိဳ႕..
သာဓုေခၚျပီးျပန္ရတာ ကုသိုလ္ရတာေပါ႔ကြယ္.
မုန္႔ေတာ႔ ေနာက္ၾကံဳမွေကၽြးတာေပါ႔.အေၾကြးမွတ္ထား။

က်ဳပ္ကို မ်က္မွန္တပ္ရေအာင္လုပ္ထားတယ္.ဟုတ္လား.
ပို႔စ္အရွည္ၾကီး တည္းျဖတ္ေပးမယ္. အားမကိုးနဲ႔ေနာ္.အစ္မတည္းျဖတ္ရင္ ပ်က္ေရာ.. း)))

ခ်စ္ရမွာေၾကာက္လို႔သာပဲေကာင္မေလးအေၾကာင္းက
လည္း ပါးစပ္ကမခ်ဘူး။
ေတာ္တယ္. ဆက္သာေရး.
လာအားေပးသြားျပီ.

မၾကီး၀ါ

Yu Ya said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ... Jumper ရုပ္ရွင္ကားၾကည့္ၿပီး Jumper ၿဖစ္ခ်က္ေနၿပီနဲ႔တူတယ္။ ဘဏ္ထဲက ပိုက္ဆံေတြ ယူသြားတဲ့ အခန္းေလး သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။

ကိုရန္ကုန္သား အဲဒီလို သြားယူရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကို ေၿပာအုန္းဗ်။ အဟီး။

yu ya

အေနာ္ said...

ကြန္ပ်ဴတာသုံးေနရင္း ေဆးတံႀကီးခဲလုိ႔ပါလား
တကယ္ေရာ အျပင္မွာ ေဆးတံေသာက္တာလားဟင္
မတိလုိ႔ ေမးၾကည့္ဒါဘာ ဟိဟိ
ခုတေလာကုိ အခုေလးတင္ လာဖတ္ၾကည့္တယ္
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနတဲ့ ေမြးေန႕ေလး ေျပာျပၾကည့္
တကယ္လုိ႔ အကုိ ေမ့သြားရင္ လာလာသတိေပးမယ္ေလ ဟိဟိ မေမ့ေအာင္လုိ႔
မေမ့ေကာင္းတဲ့ အရာေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ပါေစ ေမ့လုိ႔မရဘူးေနာ္
ကိုယ္ေတြ႕ ကုိယ္ေတြ႕ :P

မယ္႔ကိုး said...

ကိုရန္ကုန္သားရဲ ့ခုတေလာမွာ စြဲလန္းေနတာက စာေရးခ်င္တာ ဆိုတာ သေဘာက်လိုက္တာ။
စာေတြမ်ားမ်ားေရးပါ ေကာင္းလို႔ ...
အားေပးေနပါတယ္။

Angel Shaper said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ....
ကေလးျမိဳ ့သူေလး လာလည္သြားတယ္ေနာ္။
ခုတေလာေလးဖတ္ျပီး အားက်သြားတယ္။
စာမ်ားမ်ားဖတ္ျပီး ဗဟုသုတ စုေဆာင္းေနတယ္ဆိုတာ လွစ္ခနဲ ျမင္လုိက္တယ္။ စာမ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ။ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ ့ျပည့္ပါေစ။ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္။

ေဇာ္ said...

အာ ကုိရန္ကုန္ရာ .. က်ေနာ္က ေမးလ္ရထဲက ဖတ္ျပီးေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ မန္႕မုိ႕ဟာကုိ က်ေနာ္ လယ္ေတာထဲ ေရာက္ေနတာနဲ႕ ေမ့သြားတယ္။ ဟိ။ က်ေနာ့္လယ္ထဲမွာ ေကာက္ရိတ္ခ်ိန္ေလ။ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ အရာအားလံုးေမ့သြားေရာ ျဖစ္ေရာ။ ခု အိပ္ယာနုိးလာမွ သတိရတယ္ မမန္႕ရေသးမွန္း။ ဟီး။

ခ်စ္ရမွာ ေၾကာက္တယ္ဆုိျပီး အခ်စ္အေၾကာင္းခ်ည္းပဲ ေတြးေနတယ္နဲ႕တူတယ္။ ဟိဟိ။
ေက်းဇူးဗ်ာေနာ္။ ကုိရန္ကုန္ရဲ႕ ခုတေလာေလး သိခြင့္ရလုိ႕ ေပ်ာ္တယ္ဗ်ိဳးးးးး။ =)

မိုးခါး said...

ခ်စ္ကလဲ မခ်စ္ရဲ
ခ်စ္ကလဲ ခ်စ္ခ်င္
ခက္ေသး၏ :P

poemflower said...

Sorry, ေနာ္ ရန္ကုန္သား မသိလို႕ပါ ပို႕စ္စာမ်က္နွာမွာ အဲဒါမေပၚလို႕ ေရးၿပီးသားမွန္းမသိလုိ႕ပါ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေရးတာေတြ ညက္မွ ညက္ပဲ :P

Moe Myint Oo(LTG) said...

GOOD SHORT STORY,SO SO GOOD