Friday, August 28, 2009

ျခားနားရင္ခြင္



“ရန္ကုန္သားရဲ ့ ရင္ခြင္တစ္ခုဖန္ဆင္းျခင္း တစ္လျပည့္ေမြးေန ့”

မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ာ စာရွဳလည္လာ မိတ္သဟာမ်ား ေအးျမသာယာရွိၾကပါေစ ..... ဒီကေန ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ရဲ ့ “ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း” ဘေလာ့ေလး အသက္တစ္လ ျပည့္ပါတယ္ လြန္ခဲ့တဲ ့တစ္လက ... ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္သား ဒီအိမ္ကေလးကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္ .... ခုေတာ့ ခ်စ္ခင္ေလးစားရပါေသာ စာဖတ္သူမ်ား .... ဘေလာဂါ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားရဲ ့ ေႏြးေထြးတဲ ့ၾကဳိဆုိမွု နဲ ့အတူ ကြ်န္ေတာ္ ့ဘေလာ့ေလး အသက္ဝင္ လာခဲ့ပါျပီ ... အဲဒီအတြက္ စာဖတ္သူမ်ားႏွင့္တကြ အစ္ကုိ အစ္မ ညီ ညီမ မ်ားအားလုံးကုိ အထူး ပင္ ေက်းဇူး ဥပကာရ တင္ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ .... မၾကီးဝါသူငယ္ခ်င္းခ်စ္ျခင္းေျခရာညီငယ္ဧရာသား နဲ ့ညီေဇာ္ တုိ ့ရဲ ့အကူ အညီေတြ မပါခဲ ့ရင္ ရန္ကုန္သားဆုိတာ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး ..... ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ ့ကုိ ပုိစ့္ အသစ္ေတြတင္တုိင္း ရွည္လ်ားေထြျပားစြာေရးထားေသာ ပြေရာင္းေရာင္းနဲ ့ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကုိ အားေပး ဖတ္ရွဳရင္း ကြန္ ့မန္ ့ေတြ ေရးေပးသြားၾကတဲ ့ဘေလာဂါ ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးကုိ လည္း ေျပာမျပႏိုင္ ေလာက္ ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အထူးအားျဖင့္ မာရသြန္ေျပးေနတဲ ့ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ညီငယ္ တစ္ေယာက္လုိ သတိေပး ဆုံးမ ေပးခဲ့တဲ့ အစ္ကုိျမစ္က်ဳိးအင္း ကုိ ေလးစားေက်းဇူးတင္ပါရေစ .....တစ္လသား ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ ေတာ္ရန္ကုန္သားရဲ ့ဒီအိမ္ေလးမွာ တင္ျပီးေလသမွ်ေသာ ပုိစ့္တုိင္း စာတုိင္း၌ အမွားအယြင္း တစ္စုံတစ္ရာမ်ား ရွိခဲ့ရင္၊ အိမ္လာ လည္အခုိက္ ဧည့္ဝတ္မေက်တာမ်ားရွိခဲ့ရင္၊ အစ္ကုိ အစ္မ ညီ ညီမတုိ ့အိမ္ေလးမ်ားထံ ကြ်န္ေတာ္ အလည္ေရာက္ခဲ့စဥ္မွာ တစ္စုံတစ္ရာ ေျပာမွား ဆုိမွား (အိမ္ရွင္ကုိ နာမည္အေခၚမွားတာမ်ား :D ) မ်ား ရွိခဲ ့ပါရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို ့ အႏူးညြတ္ ေတာင္းပန္ပါရေစ ....

တဆက္တည္းပဲ ဒီကေန ့တင္မယ့္ ပုိစ့္ေလးအေၾကာင္း နည္းနည္း ေျပာပါရေစ (လွ်ာရွည္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ... :D ) မၾကာခင္က တင္ျဖစ္ခဲ့တဲ ့“ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း ” ပုိစ့္ေလး နဲ ့ဆက္စပ္ ေနတဲ ့ဒီ “ျခားနားရင္ခြင္ ဝတၱဳေလး ကုိ http://www.planet.com.mm/bookplanet/index.cfm/linkpage/read_story/id/692 မွာ ဂ်ဴလုိင္လ ၂၉ ရက္ေန ့ကေန ယေန ့အထိ ရန္ကုန္သား အမည္နဲ ့တင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေရးထားတာေတာ့ “ရင္ခြင္တစ္ခုဖန္ဆင္းျခင္း” နဲ ့မေရွး မေႏွာင္းပါ ..... ကုိယ့္အိမ္မွာ တင္ျဖစ္ဖုိ ့လည္းေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားခဲ့ရပါတယ္။ မတင္ခင္မွာလည္း ခုတ္ထစ္ျဖတ္ေတာက္တာ လုိတာေလးေတြ ျဖည့္ခ်င္ စြက္ခ်င္တာေလး ေတြ ထပ္ျဖည့္ ထားတာေတြ ရွိတဲ ့အတြက္ planet.com.mm က “ ျခားနားရင္ခြင္ ” နဲ ့ နည္းနည္းေလး ကြဲေနပါတယ္ ... ေရးေနမက်တဲ ့ပုံစံျဖစ္လုိ ့ ရယ္စရာျဖစ္ေနရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ လုိတာရွိရင္ အားမနာတမ္း ေဝဖန္ေပးပါလို ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္ အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးအရမ္းတင္ေနမွာပါ ... အိမ္ကေလး တစ္လျပည့္တဲ ့အထိမ္းအမွတ္ အမွတ္တရ ေလးအျဖစ္ပါ။ ဧည့္ခံစရာ အစားအစာလည္း မရွိတဲ ့အတြက္ ဒီဝတၱဳေလးနဲ ့ပဲ ဧည့္ခံ လုိက္ရပါတယ္ .... အဲဒီအတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါ :D (ကပ္ေစးနဲတာေရာ ဟုိ သယ္ခ်င္း ျဖဴစင္ၾကီး လုိ ခ်က္ေပးမယ္ ့သူ မရွိတာေရာ :D ... မၾကီးဝါကုိ လည္း အားနာလုိ ့အပူမကပ္ရဲပါ ... သူက ပန္းတစ္ပြင့္နဲ ့ရန္ျဖစ္ေနတာလည္း ပါပါတယ္ :D... ငေဇာ္ ကေတာ့ သိတဲ ့အတုိင္း ... ထင္းခြဲ ေရခပ္ ပဲရတယ္ .... ဧရာသားကေတာ့ ဘီယာ ဘီယာနဲ ့ေအာ္တယ္ .. ေနာက္ဆုံးေတာ့ စာတစ္ပုဒ္နဲ ့ပဲ ဧည့္ခံလိုက္ရပါတယ္ ... အစ္မဂ်ာမုန္းအိမ္တုိ ့အစ္မရုိစ္ ့အိမ္မွာေတာ့ ေကြ်းသမွ် အကုန္စားျပီးမွ ျပန္တာ ... ကုိယုယၾကီး နဲ ့ေတာင္ လုစားလာရေသးတယ္ :D ... )

ေလးစားခင္မင္လွ်က္ ရန္ကုန္သား

“ ျခားနားရင္ခြင္”



ကြ်န္မ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ႏိုးသည္လည္းမဟုတ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ လည္းမဟုတ္။ အိပ္ယာ ႏုိးခါနီး မသိတသိ အခ်ိန္ကေလးမွာ ပါးျပင္က ႏူးည့ံတဲ ့အထိအေတြ ့တစ္ခုကုိ ခံစားရင္းက သာယာၾကည္ႏူးေနမိသည္။ ေမာင့္ရင္ ခြင္မွာ ကြ်န္မပါးေလးအပ္ထားရတဲ ့အရသာဟာ တ ကယ့္ကုိ ရစ္မူးဖြယ္ရာျဖစ္လုိ ့ေနသည္။ ေမာင့္ ရင္ခြင္မွာ မွိန္းေနရင္းက မ်က္လုံး ေလး အသာလွန္ျပီးၾကည့္လုိက္ရင္ ေမာင္ ့မ်က္ႏွာ၏ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္း ႏွင့္ ေမာင့္ ေမးေစ့ သြယ္ ဝုိင္းဝုိင္းကုိ ေတြ ့ရမည္။

အဲဒီလုိအခ်ိန္မွာ ေမာင္မ်ားႏိုးေနရင္ ကြ်န္မကုိျပဳံးျပီး ၾကည့္ေကာင္းၾကည့္ေနမည္။ အဲဒီ ေနာက္ ေမာင္ကြ်န္မနဖူး ကုိ ႏူးညံ့စြာ နမ္းရွုိက္မည္။ ေမာင္က ကြ်န္မ ကုိတင္းတင္း ၾကပ္ ၾကပ္ ေပြ ့ဖက္လုိက္တဲ ့အခါ ကြ်န္မ ကလည္း ေမာင့္ရင္ခြင္ကုိ အသာနမ္းလွ်က္ ေမာင့္ကုိ ျပန္ျပီးဖက္တြယ္မိမည္။ ေမာင့္ရင္ခြင္ဟာ ကြ်န္မအတြက္ ဆြတ္ပ်ံ ့ ၾကည္ႏူးမွဳေတြ တမ္းတ မက္ေမာမွဳေတြနဲ ့ျပည့္ႏွက္လုိ ့ေနသည္။

ကြ်န္မ မ်က္လုံးကုိအသာဖြင့္ျပီး ေမာ့ၾကည့္လုိက္သည္။ ကြ်န္မ ႏွလုံးသားသည္ ရုတ္တရက္ ဒိန္းကနဲ ့ျမည္ကာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ တုန္ခါသြားပါသည္။ ကြ်န္မမ်က္လုံးကုိ အသာေလး ျပန္မွိတ္ထား လုိက္ရသည္။ ကြ်န္မရင္ခုန္သံကုိ ကြ်န္မ ထိတ္လန္ ့ဖြယ္ရာ ၾကားေနရသည္။ ကြ်န္မ ရွက္ရြံ ့မွဳေတြ သိမ္ငယ္မွဳေတြ အျပင္ အျပစ္တစ္ခုကုိ က်ဴးလြန္လိုက္တဲ ့အခါမွာ ခံစားရ တဲ ့စုိးရိမ္ ပူပန္မွဳေတြကုိပါ ေရာေထြးျပီး ခံစားလုိက္ရသည္။ ကြ်န္မမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး တရွိန္းရွိန္း နဲ ့ ပင္ပူလာ သည္။

ကုိဦး သည္ ကြ်န္မကုိ ညင္သာစြာေပြ ့ဖက္လွ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဲျဖစ္သည္။ ကုိဦး၏ အသက္ ရွဴသံကုိ တုိးသက္ ညင္သာစြာ ကြ်န္မၾကားေနရသည္။ ကြ်န္မ နဖူးျပင္ကုိ ကုိဦး၏ ဝင္ေလ ထြက္ေလမ်ားက ညံ့ညံ့သဲ့သဲ့ တုိးခတ္ ေနသည္။ ကြ်န္မသည္ ေႏြးေထြးလွေသာ ကုိဦး၏ ရင္ခြင္တြင္ တခိုက္ခုိက္တုန္ေအာင္ပင္ ခ်မ္းစိမ့္လာသလုိ ခံ စားေနရေလသည္။ ကြ်န္မ ကုိဦး ကုိ စိတ္ထဲမွပင္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ေတာင္းပန္ေနမိသည္။

ကုိဦးနဲ ့ကြ်န္မတုိ ့အိမ္ေထာင္သက္ မၾကာေသးပါ။ ကြ်န္မ မူးေဝစြာ ႏုိးထလာခ်ိန္တြင္ ဤ သုိ ့ေသာ ရွက္ရြံ ့ဖြယ္ ရာခံစားမွဳေတြ ကြ်န္မရဲ ့မသိစိတ္က ေမာင့္အေပၚ စြဲလမ္း တြယ္တာ မွဳ ေတြ သည္ယေန ့ထက္တုိင္ၾကြင္းက်န္ေန စဲ။ ကြ်န္မ သက္ျပင္းကုိ မသိမသာေလး ခုိးျပီးခ် လုိက္ရသည္။ ကြ်န္မရင္ေတြ ေလးလံလုိ ့ေနသည္။ ကြ်န္မရွဴ ထုတ္လုိက္ေသာ ေလသည္ အထစ္အေငါ့မ်ားစြာျဖင့္၊ ကြ်န္မ ရင္ေတြကလည္း လွဳိက္လွဳိက္ခါခါျဖင့္ တုန္လုိ ့ ေနေလ သည္။

ကြ်န္မခ်စ္သူ ေမာင္သည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝမွသည္ ကုိဦးႏွင့္ကြ်န္မ လက္မထပ္မီ တစ္ ႏွစ္အလုိ အခ်ိန္အထိ ကြ်န္ မနဲ ့အတူ အရိပ္လုိရွိေနခဲ့သူျဖစ္သည္။ ကြ်န္မႏွင့္ေမာင္သည္ ခြဲလုိ ့ခြာလုိ ့ မရတဲ ့စုံတြဲ ရယ္ လုိ ့ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားကပင္ ျငဴစူရေလာက္ ေအာင္ တတြဲတြဲႏွင့္ မခြဲႏိုင္မခြာရက္ ခ်စ္ခဲ ့ၾက သူ မ်ား ျဖစ္ခဲ့ ေလသည္။

“အခ်ဳိျမိန္ဆုံးေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ကုိ အခ်စ္ျဖင့္ရရွိႏိုင္သည္ .....”

ကြ်န္မ ေမာင့္၏ ေပ်ာ့အိညဳိေမာင္ေသာဆံပင္ေတြကုိ ခ်စ္သည္။ ေမာင့္ရဲ ့လည္ဂုတ္နား ေရာက္ေနေသာ ဆံပင္ ညဳိညဳိေတြ ျဖီးေပးတဲ ့အခါ ေမာင့္ဆံပင္ေတြဟာ ဘီးေနာက္သို ့မလုိက္ခ်င္သလုိ ရုန္းထြက္သြားတတ္သည္။ ေမာင့္ မ်က္ဝန္းေတြကုိ ကြ်န္မၾကည့္မိရင္ ေမာင့္ရဲ ့ အဲ ဒီအၾကည့္ေတြ ေခၚရာေနာက္ကုိ ကြ်န္မ မ်က္စိစုံမိတ္ကာ လုိက္ သြားမိမည္ျဖစ္သည္။ ေမာင္ရယ္ ေသြးလုိက္ရင္ ေတာ့ ကြ်န္မ ရင္ထဲမွာပင္ လွုိက္ကနဲ ျမဴးသြားတတ္သည္။

ကြ်န္မ ခင္ပြန္းကုိဦး တြင္ေတာ့ ေမာင့္မွာလုိ ညုိေမွာင္ေသာဆံပင္ေတြထက္ မဆုိသ ေလာက္ ၾကမ္းရွေသာ၊ အ နည္းငယ္ရွည္လာပါက အဖ်ားတြင္ တြန္ ့ေခါက္သြားတတ္ေသာ ဆံပင္းမ်ဳိးသာရွိသည္။ ကြ်န္မ ကုိဦးကုိ ေခါင္း ေလွ်ာ္ေပးတဲ ့အခါ ကုိဦးက ေမာင့္လုိ ဘယ္ နားေလးကုိ ေတာ့ ႏွိပ္ေပး၊ ဒီနားေတာ့ယားတယ္၊ ဆံပင္ေတြ ကုိ အတင္းၾကီးမျဖီးနဲ ့ေနာ္ လို ့ ကြ်န္မကုိ ဆရာ မလုပ္ပဲ အသာေလးျငိမ္သက္ေနတတ္သည္။ ကုိဦးဆံပင္ေတြကုိ ျဖီး ေပးတဲ ့အခါ သူ ့ဆံပင္ေတြဟာ ဘီးေနာက္ကုိလုိက္မည္ထက္ ဘီးကုိက်စ္လိမ္၍ ဆြဲထား တတ္ေသာ ဆံပင္မ်ဳိး ျဖစ္ေလသည္။

ကုိဦး၏ နက္ေမွာင္ေသာမ်က္ဝန္းေတြသည္ ကြ်န္မမ်က္ဝန္းမွသည္ ရင္ထဲအထိ ထုိးေဖာက္ ျမင္ႏိုင္ေသာမ်က္လုံး မ်ဳိးျဖစ္သည္။ သုိ ့ေသာ္ တည္ၾကည္၍ ၾကင္နာတတ္ေသာ ဒီမ်က္ဝန္း ပုိင္ရွင္တုိ ့သည္ သူတုိ ့ရင္ထဲ ခံစားခ်က္ေတြ ကုိ တစ္ပါးသူမသိျမင္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ဖုံး ကြယ္ထားႏိုင္လြန္းၾကသည္။

ေမာင့္ မ်က္ႏွာသည္ ကုိဦးလုိ ေယာက်္ားဆန္လြန္းေသာမ်က္ႏွာ မ်ဳိးမဟုုတ္။ ေမာင့္မ်က္ႏွာ သည္ မုတ္ဆိတ္ ပသုိင္းကင္းစင္လ်က္ ႏုညက္သည္။ ကုိဦး၏ မ်က္ႏွာကေတာ့ ေဒါင့္ခ်ဳိး တုိင္းတြင္ မုတ္ဆိတ္ေမႊးပသုိင္းေမႊး တုိ ့ ကုိစနစ္တက် ရိတ္ပယ္ ထားသျဖင့္ စိမ္းစုိလုိ ့ေန သည္။ ကုိဦးမ်က္ႏွာက ေမာင့္မ်က္ႏွာလုိ မခ်ိဳေပမယ့္ ကုိဦးရဲ ့ တည္ၾကည္မွဳေတြက ကြ်န္မ ရင္ထဲ မွာ ယုံၾကည့္အားကုိးမွဳေတြကုိ ေပါက္ပြားလာေစသည္။

ကြ်န္မေလ ေမာင့္ခ်စ္သူဘဝမွာ ေမာင့္ရဲ့ေခ်ာေမာလွပမွဳေၾကာင့္ ကြ်န္မရင္ခြင္ထဲကေန ေမာင္ထြက္သြားမွာ ကြ်န္ မကိုထားခဲ ့ျပီ ေမာင္ တျခားေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ့ရင္ခြင္ ကုိေရာက္သြားမွာ ရူးသြပ္မတတ္ ပူပင္ခဲ ့ရသည္။ ေမာင္ရဲ ့ ေဖာ္ေရြမွုေတြေၾကာင့္ ကြ်န္မနဲ ့ေမာင္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရန္ျဖစ္ခဲ ့ရသည္။ ေမာင့္ရင္ခြင္မွာ ရွိစဥ္က ေမာင့္ အခ်စ္ေတြ ထက္ ေမာင့္ကုိဆုံးရွဳံးရမွာကုိ စုိးရိမ္ရတဲ ့ခံစားမွဳေတြနဲ ့ပဲ ကြ်န္မစုိးရြ ့ံထိတ္လန္ ့ေနခဲ့ရ သည္။

ေမာင့္ႏွုတ္ခမ္းေတြသည္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ အတြက္ပါးလ်လြန္း သည္။ သုိ ့ေသာ္ ကြ်န္မ အဲဒီေမာင့္ ႏွဳတ္ခမ္းရဲ ့အနမ္းခ်ဳိခ်ဳိေတြေအာက္တြင္ အသိေပ်ာက္လုမတတ္ ရူးသြပ္ မိန္းေမာခဲ ့ရသည္ပဲေလ။ ေမာင့္ရဲ ့ျဖဴႏြဲ ့ တဲ ့ဟန္ပန္ေတြ ၊ ပူေႏြးခ်ဳိျမတဲ ့အနမ္းေတြ၊ ကဗ်ာ ဆန္တဲ ့ေမာင့္စကားေတြ၊ ေမာင္ရယ္ေမာလုိက္ရင္ ကြ်န္မ ဘဝၾကီး တစ္ခုလုံး ျပဳံးေပ်ာ္သြား သလုိ ေတာင္ခံစားခဲ ့ရပါသည္။

ကုိဦးက ေမာင့္လုိ မႏူးည့ံပါ။ ေမာင္ဆုိျပေသာသီခ်င္းေတြ မဆုိထားႏွင့္ သူအလြန္ၾကဳိက္ႏွစ္ သက္ပါသည္ ဆုိ ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိပင္ ေျဖာင့္ေအာင္ဆုိျပတတ္သူမဟုတ္။ ဂီတာတီး ၍ သီခ်င္းဆုိျပ ဖုိ ့ဆုိသည္မွာေတာ့ ကုိဦး ဘဝတြင္ ေတြးေတာင္ေတြးဖူးမည္မဟုတ္ဟု ကြ်န္မထင္သည္။ ေမာင္ ဂီတာတီးျပီးသီခ်င္းဆုိလုိက္ ရင္ ကြ်န္မ ေမာင့္အသံေနာက္သုိ ့စီး ေမ်ာ၍ပါသြားတတ္သည္။ ေမာင့္ဂီတာတီးေသာ လက္သြယ္သြယ္ေတြသည္ ကြ်န္မ မ်က္ လုံး ထဲတြင္ ညင္သာစြာကခုန္ေနတဲ ့ကေခ်သည္ေတြလုိ။

ေမာင္မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းလ်က္ သီခ်င္းညည္းေန ပုံသည္ ကြ်န္မမ်က္လုံးထဲမေတာ့ အ ျပစ္ ကင္းေသာ က ေလးတစ္ေယာက္လုိ။ သုိ ့ေသာ္ ကုိဦးရင္ခြင္ကုိမွီႏြဲ ့ရင္း ဗီစီဒီကာရာ အုိေကေတြနားေထာင္ ရတဲ့အခါက်ျပန္ ေတာ့ ကုိဦးက ကြ်န္မဆံပင္ေတြကုိ ညင္ညင္သာ သာ ပြတ္သပ္ေပးေနတတ္ပါသည္။ ကြ်န္မသည္ ကုိဦး၏ အ ၾကင္နာ ေတြ ေအာက္တြင္ အျပစ္ ကင္းေသာ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ခဲ ့ပါသည္။

“ကြ်န္မရဲ ့အသည္းႏွလုံးက မီးပုံေပၚမွာ.......
မီးစေတာက္ခါစက အင္မတန္လွပသေလာက္....
အရွိန္ေကာင္းလာေတာ့ ေလာင္ျမဳိက္လာျပီ.......
သူ ့ရဲ ့ရက္စက္မွုေတြကုိ ျပင္းျပ ပူေလာင္စြာခံစားရျပီ.....”


ကြ်န္မ ရူးမတတ္ ခ်စ္လွပါေသာ ေမာင့္ကုိ ထားျပီး ကုိဦးရဲ ့ရင္ခြင္ကုိ ဘာလုိ ့မ်ား ကြ်န္မခုိ ဝင္ခဲ ့ပါသနည္း။ ကြ်န္ မသူငယ္ခ်င္းအားလုံးက ဘာျဖစ္လုိ ့လဲ ဟူေသာေမးခြန္းကိုေမး တုိင္း ကြ်န္မ ရင္ေတြနာက်င္ခဲ ့ရသည္။ ကြ်န္မ ေမာင့္ကုိ အရာအားလုံးထက္ ပုိျပီးခ်စ္ခဲ့ပါ သည္။ ေမာင့္မ်က္လုံးေတြကုိခ်စ္သည္။ ေမာင့္အနမ္းေတြကုိ ခ်စ္သည္။ ေမာင့္ ရင္ခြင္ကုိ စြဲလမ္းမိခဲ့သည္။ ေမာင့္ ဂီတေတြ ေမာင့္သီခ်င္းေတြနဲ ့အတူ ကြ်န္မ ေမာင့္ရင္ခြင္မွာ ေမွး စက္ ခဲ ့ ဖူးသည္။

ေမာင္ ဟာကြ်န္မဘဝမွာ အလုိအပ္ဆုံးလူ၊ ေမာင္ရွိရင္ ကြ်န္မ တြင္အရာရာျပီးျပည့္စုံသည္။ ကြ်န္မဘဝမွာ ေမာင္ မရွိရင္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူးလုိ ့ကြ်န္မသိလုိက္ခ်ိန္မွာ ကြ်န္မကုိ လက္ ထပ္ဖုိ ့ ေတာင္းဆုိခဲ ့သည္။ ေမာင္ ကြ်န္မရင္ ခြင္ကေန ထြက္သြားခဲ ့ရင္ဟူေသာ စုိးရိမ္မွဳေတြေၾကာင့္ ကြ်န္မအနားမွာ ေမာင္ အျမဲရွိေနေအာင္ ေမာင့္ တစ္ မ်က္ႏွာ ကုိ ၾကည့္ ျပီး လက္ထပ္ဖုိ ့ကြ်န္မဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မ ေမာင့္ကုိ အကဲခတ္မွားခဲ ့ပါသည္။ ကြ်န္မ ကုိလက္ထပ္ပါလုိ ့ေမာင့္ကုိ ေတာင္းဆုိခ်ိန္မွာ ေမာင္ ဘက္က ျငင္းဆုိမွဳဆုိတာကုိ ကြ်န္မထည့္ မတြက္ခဲ့ဘူးေပ။ ေမာင္ ကသူ ့ကုိအခ်ိန္ေပးပါလုိ ့ေျပာခဲ ့ရင္ေတာင္ ကြ်န္မ ခြင့္ျပဳလုိက္ဖုိ ့ျပင္ဆင္ခဲ ့ျပီးျပီ။ ကြ်န္မ အထင္ေတြ လြဲမွားခဲ ့ရသည္။ ေမာင္သည္ ကြ်န္မနဲ ့အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ သည္ မွလြဲ၍ ကြ်န္မ ကုိ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းဖုိ ့အသင့္ျဖစ္မေနခဲ့။

ကြ်န္မရင္ေတြ ကုိ တစ္စစီ ဆြဲစုတ္ပစ္လုိက္သလုိပင္ခံစားခဲ ့ရပါသည္။ ေမာင့္ မ်က္လုံးေတြ က ေတာင္းပန္မွုေတြ နဲ ့စုိးထိတ္ေနေပမယ့္ ကြ်န္မ ေမာင့္ကုိ အားကုိုးတဲ ့စိတ္ေတြကေတာ့ ျပဳိက်ပ်က္ဆီးလုိ ့ကုန္သည္။ ကြ်န္မ အ သက္ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိခဲ့ျပီ။ မိဘေတြရဲ ့ပူပန္မွဳ ေတြ၊ ကြ်န္မဘဝအတြက္ လုိအပ္ေနေသာ လုံျခံဳမွဳေတြ၊ ေမာင္ႏွင့္ အတူ ဖဝါးေျခထပ္ အတူ ရွိေနခဲ ့တဲ ့အခ်ိန္ကေတြက ကြ်န္မကို လက္ထပ္ဖုိ ့တြန္းပုိ ့လာခဲ ့ျပီေလ။

“အဆုိးရြားဆုံး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမွဳဟာလည္း
အခ်စ္ကပင္ ေပးထားခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္ ..... ”


ေမာင့္မွာ ကြ်န္မကုိ ခ်စ္တဲ ့အခ်စ္ေတြကလြဲရင္ ဘာမွကုိမရွိတာပါလား။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကြ်န္မ ယုံၾကည္ ေအာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ၾကဳိးစားခဲ ့သင့္သည္။ ကြ်န္မ ေမာင့္ကုိ ထားပစ္ခဲ ့ပါသည္။ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ ေမာင့္မ်က္ႏွာကုိ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ ့။ ေမာင့္မ်က္ဝန္းေတြ ကုိ ျမင္လုိက္ရရင္ ေမာင့္ရဲ ့ေၾကကြဲ မွဳေတြကုိ ရင္ဆုိင္လုိက္ ရရင္ ကြ်န္မရဲ ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တံတုိင္းၾကီး တဝုန္းဝုန္း ျပဳိလဲကုန္မွာကုိ သိေနခဲ ့၍ ျဖစ္ပါသည္။

“ ပန္းဆု ခ်စ္တဲ ့သူတစ္ေယာက္ကုိ ေမ့ပစ္ဖုိ ့ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတယ္ဆုိတာ ကုိယ္နားလည္ပါ တယ္။ စိတ္မွာ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ စြဲလန္းခဲ ့တဲ ့ခံစားခ်က္ေတြကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ ျပစ္ရမယ္ လုိ ့ကုိမေျပာပါဘူး။ ပန္းဆု ကုိ နဲ့ လက္ ထပ္လုိက္ ရင္ ပန္းဆုကုိ ့ကုိခ်စ္ လာဖုိ ့ကကုိ ့တာဝန္ပဲ။ အတိတ္က ျဖစ္ခဲ ့တာေတြကုိ ပန္း ဆု ေမ့သြား ေအာင္ အခ်ိန္ ယူျပီး ကုိ ၾကဳိးစားမယ္။ ျပီးေတာ့ ပန္းဆုကုိ ေရာ ပန္းဆုရဲ ့ဂုဏ္သိကၡာကုိပါ ကို ယုံၾကည္ တယ္။ အဲတာတစ္ခု တည္းနဲ ့ပန္းဆုကို ကုိလက္ထပ္ဖုိ ့ဆုံးျဖတ္လုိက္တာ။”

ကုိဦး မ်က္လုံးေတြက ေမာင့္မ်က္ဝန္းေတြနဲ ့ျခားနားစြာ ယုံၾကည့္မွဳေတြနဲ ့ေတာက္ပေန ခဲ့ သည္။ကြ်န္မနဲ ့ေမာင္ ပတ္သက္ခဲ့သည္တုိ ့ကုိ ကုိဦးက လ်စ္လ်ဴရွဳေပးႏုိင္ခဲ့သည္။ ကုိဦး ႏွင့္ လက္မထပ္မီ တစ္ႏွစ္တာသည္ ေမာင့္ ရင္ခြင္မွ ေျပးထြက္လာေသာ ကြ်န္မအတြက္ မုန္တုိင္းထန္ထန္ ေလထန္ထန္နဲ ့အရူးတစ္ပုိင္းျဖစ္ခဲ ့ရေသာ ေန ့ ရက္မ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ ေမာင့္ကုိ သတိရစိတ္တမ္းတစိတ္ေတြနဲ ့ လမ္းခုလတ္ကေန ျပန္လွည့္သြားရန္ ကြ်န္မ အၾကိမ္ၾကိမ္ စိတ္ကူးခဲ ့မိသည္။

သုိ ့ေသာ္ ကုိဦး သည္ ပါရမီေကာင္းေသာ ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္လို ကြ်န္မကုိ ထုဆစ္ ေပးခဲ ့သည္။ ကြ်န္မ ႏြမ္းနယ္ေနခ်ိန္တြင္ ကုိဦးသည္အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ ့သလုိ၊ ေၾက ကြဲ နာက်င္ေနခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မ အေယာင္ ေယာင္အမွားမွားနဲ ့ ေခါင္းထားငုိရွဳိက္ခဲ ့ရေသာ ရင္ခြင္ကိုလည္း ေပးခဲ့သည္။ ကြ်န္မ ေမာင့္ရင္ခြင္ ကထြက္ ခြာလာအျပီး တစ္ႏွစ္အၾကာ တြင္ ကုိဦးႏွင့္လက္ထပ္ခဲ ့ပါသည္။

ေခါင္းေလာင္းဆုိတာ မထုိးမခ်င္း ေခါင္းေလာင္းလုိ ့မမည္ဘူး.....
သီခ်င္းဆုိတာ မဆုိမခ်င္း သီခ်င္းရယ္လုိ ့မမည္ဘူး.....

အခ်စ္ဆုိတာ မေပးဆပ္ရင္ အခ်စ္ရယ္လုိ ့မမည္ဘူး .....
( Oscar Hammerstein --American Song Writer-- )

ကြ်န္မ၏ မဂၤလာဦးေန ့ရက္မ်ားသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလုိခ်င္ေလာက္ေအာင္ ခါးသီးနာ က်င္မွဳမ်ားႏွင့္ ျပည့္သိပ္လုိ ့ေနသည္။ သုိ ့ေသာ္ ကုိဦး ၏ ရင္ခြင္သည္ ကြ်န္မ အတြက္ အာ ဟာရျဖစ္စရာ ပ်ားသကာေတြ၊ ကြ်န္မအေမာေျပ ေသာက္သုံးစရာ ေရခ်ိဳေအးေတြနဲ ့၊ ေႏြး ေထြးလုံျခဳံမွဳေတြ ေအးျမသာယာမွဳေတြျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ ေနခဲ့သည္။

“ကုိ ေလ ဒီတစ္သက္မွာ တစ္ခါမွ မခ်စ္ခဲ ့ဖူးဘူး။ ပန္းဆုကုိ ေမေမ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ျပီးေရာ ဆုိျပီး လက္ထပ္ဖုိ ့ေခါင္ျငိမ့္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိယ္ဝန္ခံပါတယ္.....ဒါေပမယ့္ ပန္းဆုကုိ ေတြ ့ရေတာ့ ကုိယ့္ဘဝကုိ အလွဆင္ေပးမယ့္ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကုိ ေတြ ့လိုက္ရသလုိပဲ .... ကုိ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္ သိလား ပန္းဆု .... ပန္းဆုဟာ ကုိ ့အတြက္ အဖုိးမျဖတ္ႏိုင္တဲ ့ဆုလာဘ္တစ္ခုပါ ... ပန္းဆုကုိ စေတြ ့လုိက္ရတဲ ့ေန ့ကတည္းက ပန္းဆုကုိ ကုိ ခ်စ္မိသြားတယ္ထင္ပါရဲ ့ ...

ကုိဦးရဲ ့ကမာၻမွာ ကြ်န္မေပ်ာ္လာပါသည္။ ကြ်န္မ ဟာပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ကုိဦးဟာ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ ေယာက္ လုိ ပန္းေတြကုိ ပြင့္လန္းေစသူျဖစ္သည္။ ေမာင့္ရဲ ့ရင္ခုန္ လွုိက္ ေမာ ဖြယ္ရာ ရင္ခြင္တြင္ ကြ်န္မေပ်ာ္ ရႊင္ ခဲ ့သလုိ ကုိဦး၏ ေႏြးေထြးလုံျခဳံေသာရင္ခြင္တြင္ ကြ်န္မျပဳံးလာႏုိင္ခဲ ့ျပီ။ ဒါေပမယ္ ကြ်န္မကုိ ခြင့္လႊတ္ဖုိ ့ကုိဦးကုိ ေတာင္းပန္ရဦးမည္။မုိးလင္းတုိင္း အိပ္ရာႏိုးတုိင္း ကြ်န္မသတိရ သင့္သည့္သူမွာ ကုိဦး ျဖစ္ေနသင့္ ပါလွ်က္နဲ ့ကုိဦးရင္ခြင္မွာ အိပ္စက္ လွ်က္ တစ္ပါး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ ရင္ခြင္ကုိ (မသိစိတ္နဲ ့ျဖစ္ေစ)တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ေနေသာ ကြ်န္မသည္ ကုိဦး၏ ရင့္က်က္တည္ၾကည္မွု နား လည္ခြင့္လႊတ္မွဳ မ်ား ေအာက္တြင္ သိမ္ငယ္ေနမိသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာမိန္းမတစ္ ေယာက္ အေနျဖင့္ တစ္ပါးေသာ ေယက်္ားကုိ ကာမပုိင္ရွိလွ်က္က အိပ္မက္ မက္ျခင္းသည္ ပင္ အျပစ္ကား ၾကီးမားလွျပီျဖစ္သည္။ ကုိဦး ခြင့္လႊတ္ေနပါေစ ဦးေတာ့ ကြ်န္မ ကုိ ကြ်န္မ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္။

“ ကုိ ကအသစ္အဆန္း လုပ္ရတာ သေဘာက်တယ္ ပန္းဆုရဲ ့။ ကုိေလ လြန္ခဲ ့တဲ ့တစ္ႏွစ္ ေလာက္က ဥယ်ာဥ္တစ္ခု စျပီးစုိက္ပ်ဳးိခဲ ့တယ္။ ကိုစုိက္ပ်ဳိးတဲ ့ဥယ်ာဥ္က အသီး အပြင့္ ေတြ နဲ ့ေဝေဝဆာဆာ ျဖစ္လာမယ္ဆုိတာ ကုိယုံ ၾကည္ခဲ့တယ္။ ကုိ ကေလ ျဖဴစင္ေနတဲ ့ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ ခူးရမွာထက္၊ လွပလြန္းလုိ ့ခူးဆြတ္သြားျပီျဖစ္တဲ ့ပန္းေလးကုိ ကုိယ့္ ရင္ခြင္မွာ ဘယ္လုိလန္းဆန္းေစမလဲဆုိတာကုိပဲ စိတ္ကူးရင္ခဲ့တာ ..... အဲ့ဒါ အခ်စ္ျဖစ္မယ္ ပန္းဆုရဲ ့... ကုိ ့ ရဲ ့အခ်စ္ေတြ ကုိ ပန္းဆုရဲ ့အင္အားေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ .... ကုိ ့ကုိ ပန္းဆု ခ်စ္လာတဲ ့တစ္ေန ့မွာ ကုိ သတၱိေတြ အရင္ကထက္ ပုိျပီးေကာင္းလာမယ္ ထင္တယ္ဗ်ာ ..... ”

အခ်စ္မွာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိး ဆုိတာ မရွိ....၊
ဘယ္ေတာ့မွလည္း ဒုကၡတစ္ခုျဖစ္တယ္လုိ ့မသတ္မွတ္....၊

သူ ့ရဲ ့ခ်စ္အင္အားေတြ ဘယ္လုိ တုိးပြား ခုိင္မာလာမလဲဆုိတာ ကုိပဲ သူၾကဳိးစားေနတာ.....။
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆုိတဲ ့ဆင္ေျခေတြနဲ ့လဲ အယူခံမဝင္တတ္ဘူး .....
ဒါေၾကာင့္မုိ ့အခ်စ္ဟာ အရာတုိင္းကုိ ျမဳပ္ႏွံသျဂိဳ ၤလ္လုိက္ႏိုင္တာ ...။ (- Thomas A. Kempis - )

ကုိဦး ၏ခြင့္လႊတ္နားလည္ေသာ၊ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ႏြမ္းနယ္ေနေသာ ပန္းလုိ ကြ်န္မကုိ၊ လေရာင္လုိေအးျမ သာ ယာမွဳေတြေပးခဲ့ေသာ၊ အၾကင္နာေတြေၾကာင့္ ေမာင့္ကုိ တမ္းတ စိတ္ေတြသည္ တျဖည္းျဖည္း ေမွး မိန္လာပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရယ္ ေမာင့္ကုိ လမ္းခြဲ ထြက္ခြာဖုိ ့ဆုံးျဖတ္လုိက္တုန္းက ေျပာရတာလြယ္ကူ သ ေလာက္ ေမာင့္ ကုိ ေမ့ဖုိ ့က ေတာ့ ကုိဦး သာ ဒီေလာက္ နားလည္မေပးခဲ ့ရင္ကြ်န္မ ေသပင္ေသသြားႏုိင္ ေလာက္ ေအာင္ ခက္ခဲ ေလးလံခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္မ ကုိဦး ရင္ခြင္မွာ (ကုိဦးရင္ခြင္ပါလားဟူေသာ အသိစိတ္ျဖင့္) ကုိဦး၏ စိမ္းညဳိညဳိေမး ဖ်ားကုိ အသာနမ္း လုိက္ မိပါသည္။ ကြ်န္မ ႏွုတ္ခမ္း၏ အထိအေတြ ့ေၾကာင့္ ျပဳံးရႊင္စြာ ႏိုး ထလာေသာ ကုိဦးက ကြ်န္မကုိ အထူး တဆန္း ငုံ ့ၾကည့္သည္။ သူ ့ဇနီး ကြ်န္မ ဒီကေန ့ထူးျခားေနတယ္ဆုိတာ ကုိဦးသိသည္ေပါ့။ ကြ်န္မ ရွက္ရြံ ့စြာ ကုိဦးရင္ ထဲသုိ ့ေခါင္းထုိးခါ ကြ်န္မပါးႏွင့္ ထိကပ္လုိက္မိသည္။ ကုိဦး ရင္က ေႏြးေထြးေနသည္။ ကုိဦးရင္ခုန္ သံ က တုိးသက္သက္ မွန္စြာၾကားေနရသည္။ ကုိဦးရင္ခြင္ ၏ ေႏြးေထြးမွုက ကြ်န္မပါးျပင္မွသည္ တစ္ကုိယ္လုံး သုိ ့ ပ်ံ ့ႏွံ ့သြားေလသည္။

ကုိဦး ကကြ်န္မကုိ ခပ္တင္းတင္းဖက္တြယ္လုိက္ျပီး လွုိက္ဖုိစြာရယ္ေမာလုိက္သည္။ ကြ်န္မ ရယ္သံေတြက လည္း ကုိဦး ရယ္သံနဲ ့အတူစည္းခ်က္က်စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ကုိဦးကုိ ေက်ာ္၍ ျပတင္းတံခါးဆီမွ ဝင္လာေသာ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြး ေတြသည္ ကုိဦး ရင္ခြင္ႏွင့္ အျပဳိင္ ေတာက္ပေႏြးေထြးလို ့ေနသည္။ ကြ်န္မနဖူးကုိ ကုိဦးက ညင္သာစြာ နမ္းရွုိက္လုိက္ သည္။ ထြက္ေပၚလာေသာ ေနျခည္ႏုႏုနဲ ့အတူ ကုိဦး၏ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြသည္ ကြ်န္မရဲ ့ ေပ်ာ္ ရႊင္မွုမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္မ ေမာင့္ကုိ ေတာင့္တမိခဲ့ေသာ နံနက္ခင္းအခ်ိန္မ်ားသည္ ဤ နံနက္ ခင္းတြင္ ဆုံးခန္းသုိ ့တုိင္ခဲ ့ေလျပီတည္း။

****************

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ “ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း” ဘေလာ့ေလးကုိ လာလည္တဲ ့အတြက္ အရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့မတတ္တ တတ္နဲ ့ေရးထားတဲ ့စာေလးေတြကုိ ေဝဖန္ေပး သြားရင္ေတာ့....အတုိင္းထက္လြန္ပါပဲဗ်ာ....ေျပာမျပႏိုင္ေအာင္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....
(ရန္ကုန္သား)

29 comments:

Sein Lyan Tun said...

ခံစားရပါလား ကိုကို ရန္ကုန္သားရယ္


ခ်စ္တဲ့

ဖိုးစိန္

Sein Lyan Tun said...

တစ္လၿပည့္ကေန တစ္ႏွစ္

တစ္ႏွစ္ၿပည့္က ေန ႏွစ္မ်ားစြာတိုင္



ေအာင္ၿမင္ၿခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းမ်ားနဲ႔ ခရီးဆက္....


ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ


ခ်စ္တဲ့


ဖိုးစိန္

Sein Lyan Tun said...

“အဆုိးရြားဆုံး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမွဳဟာလည္း
အခ်စ္ကပင္ ေပးထားခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္ ..... ”




“အခ်ဳိျမိန္ဆုံးေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ကုိ အခ်စ္ျဖင့္ရရွိႏိုင္သည္ .....”


တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာက ၿပာေအာက္က မီးခဲ ရဲရဲေတြလိုပါပဲ....


ေပးဆပ္ရတဲ့ အခ်စ္အတြက္ တန္ၿပန္သက္ေရာက္မွဳက.....


ထင္တာေတြ စိတ္ကူးတည့္ရာေတြ ဝင္ေတြးသြားတယ္...

စိတ္မဆိုးဘူးလို႔ထင္ပါတယ္....

း)))


ခ်စ္တဲ့

ဖိုးစိန္

Angel Shaper said...

အနမ္းေလးေတြနဲ့ မဂၤလာနံနက္ခင္းေလးေတြကို အဆံုးသတ္ေပးလို့ ခံစားႀကည္ႏူးရပါတယ္ဟာ။။။
အိမ္ေလး တစ္လမွ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နင္အသက္ရႈတဲ့ထိေပါ့ ေအာင္ျမင္ပါေစ။
အသက္မရႈေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာလဲ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ့ ႏႈတ္ဖ်ားမွာ သယ္ရင္းရဲ့ ပိုစ့္ေလးက ပညာသားပါတဲ့ စကားေလး၊ စာေလးေတြ အမွတ္မထင္ က်န္ရစ္ႏိုင္ပါေစဟာ။ ငါ့ရင္ထဲကစကားေနာ္။
ဘာမွမေကြ်းတဲ့ ကပ္စီးကုတ္ကို ေတြ ့မွ အျပတ္ေကြ်းခိုင္းမယ္။ မုန့္ မုန္ ့မုန့္။ ဟဲဟဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ရေကာက္ေရ.....

Unknown said...

ကိုရန္ကုန္ႀကီး...ေစာေစာလာတာလည္း ေနာက္က်သြားတာပဲ...လက္ဆိပ္႐ွိတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘာပဲ ေရးေရး ေကာင္းေနတာပဲေနာ္... စာေရးစရာလုပ္လို ့ရေနၿပီ...အင္း ကိုရန္ကုန္ရဲ ့ေျခဖ်ားေတာင္ မမီေသးဘူး... အမ်ားႀကီးေလ့လာရဦးမယ္...

ကာရံဆူး said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ...ေနေကာင္းပါလား...စာေလးေတြက ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္...အရမ္းကို လွတယ္...စာေရးဆရာ ျဖစ္ႏိုင္ေနၿပီ...ကိုရန္ကုန္ဆီက ေလ့လာတုယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ..

ေမဇင္ said...

တကယ့္ အျဖစ္ေလးမ်ားလား...ထင္မိပါရဲ႕ စာေရး ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္... ။ ေနာက္ထပ္ ေရးလာမယ့္ စာမ်ားကုိလဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္..။

Anonymous said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ

ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးနဲ႕လို႕ ဒါေပမယ့္ ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးကို ခ်စ္တယ္လို႕ ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာတတ္တဲ့သူကို ျမင္ေယာင္လာမိေစတယ္။
ဆံပင္ညိဳေတြက ပါးလိုက္တာဆိုျပီး လက္ကေလးနဲ႕ ဆံညိဳမွ်င္ေလးေတြကို ေဆာ့ေနတဲ့သူကို လြမ္းေစမိတယ္။
ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ျပင္ပျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါပဲ။
အျပစ္ကင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြ ခ်စ္သူနဲ႕ၾကင္သူထပ္တူညီဖို႕အေရး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္
ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ာ

တစ္လျပည့္မွသည္ ႏွစ္တစ္ရာတုိင္ဆီသုိ႕............

ငွက္ငယ္ေလး said...

မတက္တစ္တက္မုိ ့ပါပဲအကိုရန္ကုန္သားရယ္...

ဇတ္လမ္းထဲမွာေျမာသြားတယ္...စာေရးခ်င္စိတ္ေတြပါေပၚလာတယ္...

ေခါင္းေလာင္းဆုိတာ မထုိးမခ်င္း ေခါင္းေလာင္းလုိ ့မမည္ဘူး.....
သီခ်င္းဆုိတာ မဆုိမခ်င္း သီခ်င္းရယ္လုိ ့မမည္ဘူး.....
အခ်စ္ဆုိတာ မေပးဆပ္ရင္ အခ်စ္ရယ္လုိ ့မမည္ဘူး .....

အဲစကားေလးေတြကိုေထာက္ခံတယ္ေနာ္ း)

အေနာ္ said...

အဆုိးရြားဆုံး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမွဳဟာလည္း
အခ်စ္ကပင္ ေပးထားခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္ .....
ဒါေလးကုိ အႀကဳိက္ဆုံးပဲ
ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ရင္ခြင္ကေန ေမာင့္ကို သတိရေနမႈကုိ ဖယ္ခြာလုိက္ႏုိင္တဲ့ ပန္းဆုကုိ တကယ္ကုိ ေလးစားမိပါတယ္
အျပစ္ကင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြသာ ဖန္တီးႏုိင္ပါေစေနာ္
တစ္လသား ဘေလာ့ေလး ကုိရန္ကုန္သား ဒီထက္ ဒီထက္ ပုိ႔စ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ထပ္ဖန္တီးႏုိင္ပါေစေနာ္
တစ္လသားဆုိေပမဲ့လဲ အကို ရန္ကုန္သားရဲ႕လက္က တကယ့္ စာေရးဆရာ ဝါရင့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္လုိ
အားက် အတုယူဖုိ႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
အေနာ္ေတာ့ အကုိ႔ကုိ အားက်လုိ႔ ဝတၳဳတုိေတြ လုိက္ေရးၾကည့္ေနမိတယ္ :P

may16 said...

တစ္လျပည့္နွင့္အတူ အျမဲရွင္သန္ႏိုင္ပါေစ ရွငိ

မယ္႔ကိုး said...

ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္းရဲ႕ ပန္းဆုဖက္မွ ျမင္ၾကည့္ျခင္းေပါ့....
ႏွစ္ခုစလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္။
ေမာင္ဆိုတဲ့ လူဖက္ကေကာ ေရးဦးမွာလား။

WWKM said...

အင္းးး ဖတ္လို႔ေတာ႔ ေကာင္းျပီးသားပဲ.
မေ၀ဖန္လိုေတာ႔ပါဘူး. ေကာင္းျပီးရင္း ေကာင္းေနပါတယ္..
ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ စာေရးဆရာပဲလုပ္ေပေတာ႔ ။း)
ေမာင္ခ်စ္ျခင္းက အဆိုေတာ္လုပ္လိမ္႔မယ္။
ဟိုေကာင္ေလး အလွတရားကေတာ႔ ဘာသာျပန္စာေရး
ဆရာၾကီး လွသန္းတင္႔ ေပါ႔. ဟဟ
ေတာ္ၾကပါေပတယ္..တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး. ;)

တစ္လျပည္႔ေမြးေန႔မွသည္ ေရးခ်င္တဲ႔အထိ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္း
ေျမ႕ အေနွာက္အယွက္ကင္းစြာ စာေတြအမ်ားၾကီး ဆက္
လက္ေရးသားနိုင္ပါေစေလ။

မၾကီး၀ါ

ဝက္ဝံေလး said...

အင္းးးးးးး ေရးတတ္လိုက္ထွာ မိန္းကေလး ေနရာက ေရာ ပထမတပိုင္းက ေယာက္်ားေလး ေနရာ (ကုိဦးေနရာ) ကေရာ ေရးထားတာ ညက္ေနတာပဲ ဘာမွေျပာစရာမရွိ အမွတ္အျပည္႔ေပးလုိက္သည္

ဘုိင္ တာ႔တာ

ေအာ္ ဆုေပးဖုိ႔ေမ႔ေနတယ္ ဒါေၾကာင္႔ေျပာတာ ဇာတ္လမ္းမွာတင္ ေျမာသြားပါတယ္ဆုိမွ

တလျပည္႔မွသည္ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတုိင္ ဘေလာ႔ဂ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဂင္းႏုိင္ပါေစ

sweety said...

ရွဳေထာင္႔ ၂ ခုစလံုးကေရးထားတာအရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ..မိန္ကေလးဘက္ ကခံစားျပီးေရးတာ ကိုပိုသေဘာက်တယ္..ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း ဘေလာ႔ေလး ၁ လျပည္႔မွသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေအာင္ျမင္မႈရပါေစ...

Yu Ya said...

ကိုရန္ကုန္သားရဲ႕ တစ္လသားဘေလာ့ေလးမွသည္ ရင္ခြင္ေလးတစ္ခု ဖန္ဆင္းႏိုင္တဲ့အထိ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ့ဖြယ္ရာေန႔ရက္မ်ားကို ၿဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ပါေစလို႔

ဆႏၵမြန္ၿဖင့္
yu ya

rose of sharon said...

ဖတ္လို႔သိပ္ေကာင္းတဲ႔အေရးအသားေလးပါ... တစ္လသားနဲ႔လဲမတူဘူး... (ဆရာၾကီး)နဲ႔ဘဲတူတယ္ း)

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

စာအေရးအသားေတာ္လိုက္တာ ....တကယ့္ဆရာၾကီးအတိုင္း

ဧရာ၀တီသား said...

အစ္ကိုေရ ဒီ၀တၳဳတိုေလးနဲ႔ ပက္သတ္လို႔ေတာ႔ ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိပါဘူး၊ facebook မွာတည္းက comments ေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ႔ တဲ႔ ပိုစ္႔ေလ။ Planet မွာ လည္းတင္ျပီးသြားျပီ ဆိုတယ္႔ အတြက္ အေရး အသားပိုင္းေရာ၊ အယူအဆပိုင္းေရာ ေဆြးေႏြးစရာ မလိုေတာ႔ ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းျပီးသားပဲေနာ႔။ ဒီ၀တၳဳေလး မွာ မိန္းကေလး ဘက္ကေနေရးျပျပီး ကေလာင္စြမ္းျပ သြားတာကို အားလံုးလည္း ျမင္ေနၾကပါျပီ။

ဘေလာ႔ေလးက တစ္လျပည့္ရံုပဲ ရွိေသးတယ္ ဆိုေပမယ္႔ အစ္ကို႔စာေတြကေတာ႔ တကယ္႔ကို ၀ါရင္႔လက္ ပါပဲ။ အစ္ကုိဘေလာ႔ စေရးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အစ္ကို႔ဘေလာ႔ကို ေၾကညာေပးရတဲ႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ခံရပါတယ္။ အခုလို ဘေလာ႔ေကာင္းေလ တစ္ခုကို မွ်ေ၀ေပးတဲ႔ အတြက္ပါတဲ႔။ အဲဒီ႔လို ျပန္လာေျပာၾကတိုင္းလည္း ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမ္ိပါတယ္။ (ကၽြန္ေတာ္ သိေနတယ္ေလ၊ အခုမွ စတယ္႔ ဘေလာ႔ အသစ္ဆိုေပမယ္႔ ဖတ္မိလိုက္တာနဲ႔ အားလံုးႏွစ္ျခိဳက္ ၾကလိမ္႔ဆိုတာ။)

တစ္လျပည့္ မွသည္ စာေကာင္းေပမြန္ေလးမ်ား မ်ားစြာဆက္လက္ ေရးသားႏိုင္ပါေစ အစ္ကိုေရ။

ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါ ေျပာဖူးသလိုပဲ အစ္ကို မျပန္ခင္ ေဒါက္တာရဲႏိုင္ ရဲ႕ "အေနာက္ကိုေရြ႕ အေရွ႕ကိုေမွ်ာ္" လို masterpiece တစ္ခုေလာက္ ဖန္တီးသြားပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ ခင္ဗ်ာ။ ( ကုန္ၾကမ္း မရွိေသးရင္ေတာ႔ ရွာေပါ႔ေနာ္ အစ္ကို၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အစ္ကိုက ရုပ္ေျဖာင္႔ျပီးသားပဲ ...ဟဲဟဲ)

အေပၚမွာ အစ္မမယ္ကိုး ေျပာသြားသလို ေမာင္ဆိုတဲ႔ လူေနရာက ခံစားျပီး တစ္ပုဒ္ေလာက္ထပ္ေရးရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ေနာ္ အစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ ဟုိတခါေတာင္းဆိုထားတဲ႔ "သူေလး" အေၾကာင္းလည္း ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ။

အဲ ... အစ္ကုိေရ၊ မေမ႔မေလ်ာ႔ ေအာ္သြားပါတယ္ ဘီယာ ...ဘီယာ ...ဘီယာ .. ဟဲဟဲ :)

ေမေလး said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ
နာ႔လာဖတ္တာ ဒါနဲ႔ဆို ၃ ၾကိမ္ေၿမာက္ဘဲ ။ နင္ေရးတတ္လုိက္တာဟယ္။ မ်က္လုံးထဲ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ေပၚေအာင္ေရးတတ္တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ ခ်စ္သူကို သိပ္ခ်စ္ေပမဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ႔ အေၿခအေနေတြ ရွိေသးတာကိုဟယ္။

ဘာေၿပာေၿပာ နင္ဝတၱဴေလးေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ သိလား။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
အားေပးေနမယ္။

စူး said...

အရမ္းကို ေကာင္းလြန္းလို႔..ေကာ္မန္႔မေပးတတ္ပါေၾကာင္းး

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ဘေလာ့ေလး တစ္လျပည့္အတြက္ ဝမ္းသာပါတယ္ ေမာင္ေလးေရ။ “ရင္ခြင္တစ္ခု ဖန္ဆင္းျခင္း” နဲ႔ “ျခားနားရင္ခြင္” ႏွစ္ခုစလံုးကို ဖတ္အၿပီးမွာ ပိုၿပီးျပည့္စံုသြားပါတယ္။ ေမာင္ေလးရဲ႕ အေရးအသား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ ဆိုတာကိုလည္း အတိုင္းသား ျမင္ႏိုင္တဲ့ ဝတၳဳတိုေတြပါ။ ရသသိပ္ေျမာက္တဲ့ စာေကာင္းေတြ ဖတ္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္သလို တလျပည့္ကေန ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခုလို စာေကာင္းေပမြန္ေတြ ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ ေမာင္ေလး ရန္ကုန္သားေရ...

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

စာမူခမရဘူး အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေရးတယ္ဆိုေပမယ့္
စာမွာ အသံ ရိွတယ္ဆိုတာ သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္လိုအသံလဲဆိုရင္ ကိုယ္ေရးတဲ့စာေတြက ကိုယ္ဟာ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးျဖစ္တယ္ ဘယ္လိုစရိုက္မ်ဳိး ရိွတယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူအလိုလိုသိေစတဲ့ အသံေပါ့။
ငါကဘာလုပ္ပါတယ္လို႔ေၾကျငာေနစရာမလိုဘဲ စာဖတ္တဲ့သူေတြက စာေရးသူရဲ႕ စရိုက္ကို ခန္႔မွန္းလို႔ ရတာမ်ဳိးေပါ့....။

ငါေရးရင္ဖတ္ၾကမွာပဲဆိုျပီး ေဒါသသင့္တဲ့အေရးအသား ေရးတဲ့သူေတြကိုလည္း စာဖတ္သူက ဘယ္လို အဆင့္အတန္းမ်ဳိးရိွတယ္ဆိုတာ သိသြားၾကတာပါပဲ။

စာတပုဒ္တိုင္း ဘာေဒါသမွ မပါဘဲေသေသသပ္သပ္ေရး
တတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

အဓိကက ပို႔စ္မ်ားမ်ား တင္တာထက္ စာေကာင္းေကာင္း ေလးေတြတင္တာ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္...။

ေကာင္းတာေလးေတြ မ်ားမ်ား တင္နိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ေရရွည္မွာ မွတ္ေက်ာက္အတင္ခံ နိင္တဲ့ လက္ရာမ်ဳိးပါ...။အားေပးပါတယ္။

ကိုလူေထြး said...

"ပါရမီေကာင္းေသာ ပန္းပုဆရာတေယာက္လို ထုဆစ္ေပးခဲ့တယ္" တဲ့။ အလြန္ထိမိေသာ အသံုးအႏွံဳးေပပဲ။

ေအာက္ဆံုးမွာ အျမဲေရးေလ့ရွိတဲ့ "မတတ္တတတ္" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေစခ်င္ျပီ။ ဘာလို႕ဆိုေတာ့ ...

းဝ)

ကိုလူေထြး said...

ဒီတလဆိုတဲ့ ခရီးကို ျဖတ္သန္းဖို႕ ရန္ကုန္သားတေယာက္ ဘဝေတြ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ျပီးျပီလဲဆိုတာ ခန္႕မွန္းလို႕ရပါတယ္...

ေနာက္ထပ္လဲ ဆထက္တိုးလို႕ ေအာင္ျမင္ပါေစ...

းဝ)

Unknown said...

ရန္ကုန္သားေရ...
ရင္ခြင္တစ္ခုဖန္ဆင္းျခင္းတစ္လ ျပည္႔မွစ၍
ေနာင္ ...................... မ်ားစြာအထိ
စာေပခရီးလမ္းကို သာယာေျဖာင္႔တန္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစလို႔
ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းအပ္ပါတယ္...။

ခင္မင္မႈမာ်းစြာျဖင္႔
ႏွင္းေဟမာ

ဂ်ာမုန္းဒန္ said...

ေဟ႔....ရန္ကုန္သားေလးေရ။
အစ္မေတာ႔အျမဲေနာက္က်ေနတယ္ဒါေပမယ္စာေတာ႔အခ်ိန္မွီလာဖတ္နိုင္တယ္။
ေမာင္းေလးရန္ကုန္သားကတစ္လသာဆိုေပမယ္႔
အေရးအသားကတစ္လနဲ့ကိုမတူဘူး။
အရင္ကလည္းေရးခဲ့ဘူးတယ္ထင္တယ္။
အေရအသားကအရမ္းကိုေကာင္းတယ္။ရသစံုတယ္။
ပုံေဖာ္လို႔ရေအာင္ေရးတတ္တယ္။
အစ္မေတာ႔အျမဲအားေပးေနမယ္။
ေလးစားေနမယ္ရွင္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်င္
အစ္မဂ်ာမုန္း

ေဇာ္ said...

ေနာက္ဆံုးကေရရင္ တစ္မုိ႕ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ ကုိေလးဧရာက က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတြကုိ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာသြားျပီကုိး ကိုရန္ကုန္ရ။ =)

ေကာင္းလုိက္တာ .. ဆုိတာထက္ ပုိတဲ့စကားရွိရင္ က်ေနာ္ ခနေလာက္ ငွားလုိက္ခ်င္တယ္။ ကုိရန္ကုန္အတြက္ပါ။ =]

စည္သူ said...

ကိုရန္ကုန္သားေရ..
အေရးအသားကေတာ့
တကယ္ပါဗ်ာ.. တစ္လလို႔သာေျပာတယ္..

အေပၚက ေသြးခ်င္းညီကိုေတြ ညီမ အမေတြရဲ႕
ေဝဖန္ခ်က္ကေလးကိုပဲ ႀကည့္ေလ..

အားရေက်နပ္စရာေလးပါ..

တကယ္ေကာင္းပါတယ္..

ဖတ္ရင္းနဲ႔လည္း.. တကယ္ကို ေက်နပ္မိပါတယ္...

ရဳပ္လံုးေပၚေအာင္လည္း ေရးတတ္တယ္..

အစဥ္အားေပးလ်က္

ခင္မင္စြာျဖင့္
စည္သူ။